Zima w mieście Lublinie

Na półmetek ferii wpis o feriach pięcioosobowych :)

Nie wyjeżdżamy na ferie zimowe. Nie jeździmy na nartach więc ten podstawowy dla wielu ludzi argument do wyjazdu odpada. Wszystkie pozostałe rzeczy możemy zrobić w mieście, zwłaszcza że mieszkamy w mieście niezbyt dużym, którego podstawową zaletą jest łączenie miejskich zalet z bliskością terenów pozamiejskich- jakby się już to miasto komuś przejadło, bez korków w dziesięć minut lądujemy na łonie natury. Do tego nasze osiedle- osławione, peerelowskie bloki- dostarcza wielu możliwości wypoczynku. Dodajmy też, że jest nas pięć osób, a nie ukrywajmy bogaci nie jesteśmy- także ten element logistyczny należy włączyć w planowanie ferii. Nela ma ferie szkolne, a Julkowi zrobiliśmy na jego życzenie tydzień ferii od przedszkola. Co robimy zimą w mieście, różnorodnie, ciekawie, zdrowo i niedrogo?

1. SANKI - na początku tygodnia zima trzymała się jeszcze mocno, a pięć minut drogi od domu mamy piękny, duży wąwóz lessowy z idealnymi wprost zboczami do jazdy na sankach, ślizgach, są też narciarze i snowboardziści. szaleństwo! obowiązkowe kakao po.
2. WARSZTATY W GALERII LABIRYNT- chodzimy na nie regularnie przez cały rok, ale ostatnio była przerwa spowodowana przeprowadzką galerii i tak się miło złożyło, że ponowne uruchomienie warsztatów zbiegło się z początkiem ferii. Co dzieci tam robią? Poznają sztukę współczesną, patrząc, rozmawiając, dyskutując i przede wszystkim- tworząc. Wszystko to pod okiem wspaniałej entuzjastki pani Ani. I za darmo.
3. ŁYŻWY- w Icemanii, duże, kryte dachem lodowisko. Dzięki karcie Rodzina 3+ (to karta dla dużych rodzin z trójką i więcej dzieci oferowana przez władze miasta, uprawnia do zniżek w wielu miejscach w mieście) płacimy po 4 złote od osoby za godzinne wejście. Plus za wypożyczenie łyżew, a w tym dzieci jeszcze wypożyczają- chcieliśmy najpierw sprawdzić czy się spodoba. I to jak!- śmigają jak starzy. No dobra, Ada na razie kibicuje ;)
4. TEATR-przedstawienie Pasterka i kominiarczyk wg Andersena w Teatrze im. Andersena. W ferie, w dni tygodnia, za darmo.
5. BASEN- na basenie Uniwersytetu Przyrodniczego płacimy 26 za godzinę za całą piątkę- bo dzieci wchodzą za darmo.
6. PLAC ZABAW- niby oczywista oczywistość, ale niekoniecznie w lutym ;) my jesteśmy stałymi i całorocznymi bywalcami placów a dzięki zamieszkaniu na starym osiedlu, otoczonym innymi starymi osiedlami, placów mamy miliony do wyboru- większych, mniejszych, każde osiedle ma kilka i jakże ekscytująca jest wyprawa " na ten plac z czerwoną zjeżdżalnią" albo "na ten duży gdzie jest pociąg". Niespodziewane zimowe atrakcje placów to odśnieżanie sprzętów, taplanie się w błocie, supertempo osiągalne przez ortalion na zmrożonej zjeżdzalni oraz efekty specjalne lądowania w kałuży z kruszonym lodem.Potrzebne tylko nieprzemakające kombinezony lub spodnie na szelkach i kilka par rękawiczek na zmianę. Oraz pralka oczywiście. Koszt to jedynie porcja proszku do prania i wody po każdej wyprawie ;)
7. ZALEW ZEMBORZYCKI- rzut beretem od naszego osiedla jest Zalew Zemborzycki, otoczony lasem, z e świetnym placem zabaw. Teraz wycieczka była pod hasłem zdobywania ośnieżonych szczytów- my szliśmy chodnikiem nad wodą, pchając wózek ze śpiącą Adą, a Starszaki miały różne terenowe zadania na wzniesieniach okalających zalew. A na koniec odkryli zjeżdżalnię zafundowaną im przez naturę- długie i strome wyżłobienie w zboczu, pokryte lodem i rozmarzającym śniegiem. Ależ się jedzie na tyłku!
8. KUCHNIA- spokojny czas na kulinarne próby potomstwa. Bez pośpiechu i bez nerwów, atrakcją są najzwyklejsze czynności.
9. TEATR STARY- czas dla mnie. Debata o facebooku i kulturze z udziałem Jacka Dehnela. Bardzo interesująco i ożywczo intelektualnie dla steranej matki ;) Wstęp wolny.
10. NOCLEG U DZIADKÓW- atrakcja dostępna dla szczęśliwych posiadaczy takowych, którzy choć zapracowani, szczęśliwie działają w branży edukacyjnej i mają zbieżnie ferie. Dobrze działa na więzi rodzinne- dziadków z wnukami, oraz rodziców ze sobą nawzajem. A jeszcze można się wyspać :)
11. ODWIEDZINY- można sprawić komuś przyjemność i zarazem rozbić tak zwany długi zimowy wieczór. Herbatka u cioci- babci przy okazji grzeje nas w cieple rodzinnej aprobaty. A dzieci mogą podokazywać w cichym zwykle domu i zjeść pysznego ciocinego racuszka. Ciociu, dziękujemy!

A w przyszłym tygodniu Julek wraca do przedszkola, ja mam trochę pracy a ponieważ to także moje ferie, zamierzam sporo wolnego czasu poświęcić sobie. I tym sposobem dojdziemy do końca ferii, które optymistycznie będą już prawie prawie marcem, a marzec prawie prawie no bardzo prawie...wiosną?

:)